เมื่อกลั่นกรองจากผลงานชิ้นที่ 1 และ 2 สู่ผลงานชิ้นท้ายสุด จากความไม่เป็นเหตุเป็นผลกลับกลายเป็นเหตุและผลหนักค่าด้วยอักษรและการเคลื่อน ถัดมาคือความพยายามเพื่อสำรวจความเป็นเหตุผลพร้อมกันกับความไม่เป็นเหตุผล ท้ายจากนี้อาจเป็นการรวบความไม่เป็นเหตุ ความเป็นผล จากความปรารถนาหลุดออกจากความซ้ำซาก ความตรมตรอกกับพื้นที่เดิม จากสภาวะกาลวิตกกังวลต่อสถานการณ์ปัจจุบัน ต่อยอดอีกครั้งจากสิ่งที่มีอยู่ กำลังทำอยู่ และสิ่งรอบกายภายใต้สภาวะของความเบื่อหน่าย หาความเป็นไปได้ของจินตนาการในพื้นที่อื่น หรือกลั่นกรองจากพื้นที่บ้านและกาลปัจจุบัน ที่อาจสร้างพื้นที่ที่พาความรู้สึกหลีกหนีเพียงครู่ หรืออาจไม่ได้ชั่วคราวผ่านผลงานศิลปะ

​

ผลงานครั้งสุดท้าย จึงเป็นการขมวดแนวความคิดที่ได้ดำเนินมา ด้วยความว่า

จากคำบอกเล่าของฉันต่อตัวฉันที่กำลังจมดิ่งสู่ห้วงความมืดที่อาจปีนขึ้นมาไม่ได้อีก ความปรารถนาสุดกำลังรุดหน้าอย่างเร่งรีบเพื่อที่จะหลุดพ้นจากความจริงสู่ความนึกฝันและฝันเฟื่อง ที่รับรู้ได้เพียงขณะของการตื่น ฉันเห็นสีฟ้าน้ำเงินปกคลุมทุกพื้นที่ ที่ตรงนี้ก็มีสีฟ้าน้ำเงิน ที่ตรงนั้นที่ฝันเฟื่องว่าก็ปรากฏสีฟ้าน้ำเงิน ก่อร่างด้วยความอัดอั้นจากสิ่งแวดล้อม ขมวดรวมเป็นงานเขียน การเคลื่อนของสิ่งที่สนใจ ดำเนินมาถึงจังหวะของการตกอยู่ในตรรกะ

พ้นออกด้วยสิ่งที่ความรู้สึกของคำถาม 

 

ในข้อสงสัยต่อความจริงในความนึกฝันที่จะหลีกหนีความเป็นจริงที่ปรารถนานี้ คือสิ่งใดกันเล่า ?

​

การหลีกหนีต่อความเป็นจริงนั้นเป็นการยากเหลือเกิน ยังไม่มีวีแววว่าจะสามารถหลีกหนีได้จริง 
เป็นไปได้ว่าการหลีกหนีที่แท้จริงอาจไม่มีอยู่ หรืออาจมีอยู่จากตัวตนและความนึกคิดของเรา 
ผ่านศิลปะที่จะให้ความหมายและเหตุผลต่อสภาวะที่สามารถเกิดขึ้นได้ 
เพียงชั่วคราว ครู่หนึ่งที่ฝนตก หรือขณะของการนึกคิดถึงความฝันนั้น